Τη Μαριάμ με το μαγικό άγγιγμα τη γνώρισα απρόσμενα ένα απόγευμα.Σε μια εποχή που είχα ‎πειστεί πως παρά τη μεγάλη επιθυμία μου να μάθω ανατολίτικο χορό, η μαθητεία μου σε ένα άλλο ‎περιβάλλον, μου είχε «αποδείξει» πως απλώς δεν το είχα! Έτσι απογοητευμένη, είχα εγκαταλείψει τις ‎προσπάθειές μου. Όμως, «έλα και θα δεις είναι απλά απίστευτη», μου είχε πει τότε ακριβώς μια φίλη ‎που γνώριζε τη Μαριάμ καλύτερα και μου είχε μιλήσει γι’ αυτήν. Κάπως έτσι πήγα και κάπως έτσι ‎έκανα το πρώτο introducing μάθημα μαζί της. Πριν ακόμα τελειώσει είχα καταλάβει πόσο λάθος ‎‎«περιπλανιόμουν» όλο το προηγούμενη διάστημα. Πριν ακόμα το τελευταίο λίκνισμα είχα ‎αποφασίσει πως η Μαριάμ θα ήταν στο εξής και δια παντός η μοναδική Δασκάλα μου. Γιατί η ‎Μαριάμ ξέρει πώς να παίρνει το σώμα σου και να το λικνίζει.Δεν έχει σημασία πώς είναι το κορμί σου ‎ή ποια είναι είναι ηλικία του. Γιατί εκείνη αναγνωρίζει πως είναι μοναδικό και ανεπανάληπτο σε ‎αυτό τον κόσμο και ξέρει πώς να το «κουρδίζει» σαν σπάνιο μουσικό όργανο – με τόση μαεστρία και ‎αποτελεσματικότητα που γρήγορα εκείνο αποδίδει κι αντηχεί την ξεχωριστή, κατά δική του μουσική. ‎Μια μουσική γυναικεία, γεμάτη από τις πιο θηλυκές κινήσεις. Αλλάζει το σώμα του, γεμίζει νότες κι ‎έπειτα ακόμα και οι πιο απλές και καθημερινές σου κινήσεις αποκτούν έναν ρυθμό εξωτικό, μαγικής ‎Ανατολής, που ευωδιάζει σμύρνα και λιβάνι. Έκτοτε, μου αρέσει να λέω παντού και να το εννοώ πως ‎ακόμα και το σήμα για να σταματήσει ένα λεωφορείο το κάνω με χάρη ανατολίτικη. Και ξέρετε κάτι; ‎Με αυτήν τη χάρη, με αυτόν το γοφό «τον ωραιότερο του κόσμου», όπως της αρέσει να αποκαλεί το ‎γοφό της καθεμιάς μας, έχω δει τον κόσμο γύρω μου να αλλάζει, να χαμογελά. Κι αυτό εγώ το λέω ‎σπουδαίο πράγμα. Να σε διδάσκει κάποιος όχι μόνο πώς να κινείσαι, πώς να χορεύεις, πώς να ‎μαλακώνεις το σώμα σου, αλλά και πώς να χαρίζεις χαμόγελα και να γλυκαίνεις τα πρόσωπα. Σε ‎ευχαριστώ Μαριάμ!‎